"Çocukları küçük kurşunla öldürürler değil mi anne?"

Bundan yaklaşık otuz yıl önce bir Müslüman Boşnak çocuk sormuştu bu soruyu. Hani çocukların öyle bir hevesi vardır ya, büyüklerin her yaptığını yapmak, onlar gibi olmak, ama kendi boyutlarına uygun ölçülerle. Mesela sofrada küçük tabak bardakla yiyip içmek, banyoda küçük el havlusu ile ellerini kurulamak, büyükleri namaz kılarken, onların yanına serip eşlik edebilecekleri küçük seccade namaz kılmak... Çalışmak için küçük masa, oturmak için küçük koltuk. Ve ölmek için küçük kurşun...

Bundan otuz yıl önce çocukları küçük kurşunla mı öldürürler diyen küçük insan, Srebrenitsa katliamında şehit olduğunda dört yaşındaydı.

O da dünyanın gözü önünde apaçık bir soykırımdı. Engellenmedi. Aksine, yol verildi.

Bugün de öyle oluyor.

Allah kalple ve dille yaptığımız itirazı kabul etsin ama elimize de güç versin artık.

*

Yazar-çevirmen Ayçin Kantoğlu'nun çağrısı ile 23 Aralık bundan böyle (iç acıtan bir sesle söyleyebiliyoruz) Dünya Şehit Çocuklar Günü.

Çünkü...

İsrail'in savunma hakkı diye aleni bir yalanla meşru kılınmaya çalışılan bu soykırımda adını, yüzünü bilmediğimiz binlerce çocuğun yanında, bazısını biraz olsun gördük, bildik.

Rim'di küçük kızın adı. Cıvıl cıvıl, bıcır bıcır. Ama sesi kesildikten sonra ortaya çıkan hikaye ile haberdar olduk, ne kadar büyük bir neşesi olduğundan. Yüzünün (bir zamanlar) ne kadar güldüğünden. Dedesi ile gördüğümüz fotoğraflardan. Hayattayken duyamadığımız ve hayatını koruyamadığımız Rim. Dedesinin kucağını boş bırakan Rim.

Dedesi anlatıyor, o hikayeden de neden 23 Aralık sorusu cevap buluyor.

"Rim benim ruhumun ruhu... Hep beraber 23 Aralık'ta benim doğum günümü kutlamak için hazırlık yapıyorduk. Şimdi yapabilecek miyim? Artık bu mümkün değil. Kendisi olmadan doğum günümü kutlayamam. Bana yaşatılanları Allah'a şikayet ediyorum. Sadece Allaha. Çünkü içimdeki acı ve hasretin derecesini o biliyor. Ve bizim intikamımızı alacak tek O'dur. Allahın en büyük sıfatları ve eksiksiz kelimeleri hürmetine dilerim ki kızım Rim ve Tarık'ın kanı başta olmak üzere tüm Gazze şehitlerinin kanı İsrail'e, Amerika'ya ve onların destekçilerine lanet olur."

İnsanlığımızın hesap defteri kabardıkça kabarıyor.

Suriyeli yüzü kanlar içindeki çocuk da söylemişti aslında, dünyadan umudunu keserek;

"Allah'a her şeyi anlatacağım"