Ayıla bayıla yediğimiz çiğ köfte bakın ilk nasıl ortaya çıktı

Bugün severek yediğimiz çiğ köftenin tarihi oldukça eskiye dayanıyor ve kökenleri Mezopotamya'ya kadar uzanıyor. İlk olarak, çiğ köftenin ortaya çıkışıyla ilgili farklı efsaneler ve hikayeler bulunmaktadır. Genel olarak kabul edilen görüşe göre, çiğ köfte, avcı-toplayıcı toplumların buldukları etleri, bulgur ve baharatlarla yoğurup tüketmeleriyle başlamıştır. İşte çiğ köftenin ortaya çıkış serüveni...

KÖKENLERİ MÖ 2000'Lİ YILLARA UZANIYOR

Çiğ köftenin kökenleri, MÖ 2000'li yıllara kadar uzanmaktadır. Şanlıurfa ve Adıyaman halkı arasında anlatılan hikayelere göre, Nemrut Kralı'nın hüküm sürdüğü dönemlerde halkın putlara tapması üzerine Hz. İbrahim, onları aydınlatmak amacıyla Kral'a karşı gelmiştir. Bunun sonucunda Nemrut, Hz. İbrahim'i yakalatmak istemiş ve halktan topladığı odunları Şanlıurfa Kalesi eteklerinde biriktirmiştir.

Nemrut, Hz. İbrahim'i yakmak için ateş yakma yasağı getirirken, avda olan bir adam bu durumdan habersizdir. Eve döndüğünde eşinden yasağı öğrenir. Avcı, avladığı geyiği pişirmek ister, ancak eşi yasağa karşı bir çözüm bulur. Öncelikle geyiğin arka kısmını döverek kıyma haline getirir. Ardından, biber, tuz ve bulgurla harmanlayarak yoğurur. Böylece çiğ köfte ilk kez hazırlanmış olur.

Nemrut'un emriyle toplanan odunlar, Hz. İbrahim'i yakmak için kullanılamaz ve bu sırada ateş suya, odunlar ise balığa dönüşür. Bu olay, Şanlıurfa'daki Balıklıgöl efsanesinin de temelini oluşturur.

Adıyaman'ın Kahta ilçesinde, ateş yakma yasağı sonrası ortaya çıkan bu yemek, Türk mutfağının vazgeçilmezlerinden biri olmuştur.

Günümüzde, özellikle Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nde popülerdir ve genellikle yağsız sığır eti, sarımsak, ince bulgur, isot, domates, soğan ve baharatlarla hazırlanır. Lezzeti, yoğrulma süresine bağlıdır; iyi yoğrulursa damakta kalıcı bir tat bırakır.

Anavatanı Şanlıurfa olan çiğ köfte, Adana, Adıyaman, Gaziantep, Diyarbakır gibi diğer Güneydoğu illerinde de farklı tariflerle geliştirilmiştir. Şanlıurfa'da çiğ köfte genellikle açık ekmekle, diğer illerde ise lavaşla tüketilir. Marul, limon ve nar ekşisi gibi malzemelerle de servis edilmektedir. Yanında içecek olarak genellikle ayran ve şalgam suyu tercih edilir.